အလင္းစားမုိးတိမ္

ညီေလးေရ..
စိတ္ေထြ႐ႈပ္
စတုတၳေျမာက္ဝသႏၲ
ပုဒ္ျဖတ္ခ်လုိက္ရျပန္ေပါ့။

ညီေလးေရ…
မွတ္မိေလမလား
မင္းနဲ႔ငါ့ ၾကား
ငါးသုံးလုံး ႏွစ္ဗူးကုန္သြားခဲ့
မင္းရဲ့ နမိတ္ပုံစကား
“ကုိႀကီး… ျပန္လာမွာလား..” တဲ့။

ညီေလးေရ…
မိတ္ကပ္ဖုံလမ္းမဟာ
မွန္ေသတၱာထဲကဒိန္ခဲ
ျငင္းပယ္စြန္႔ရဲသူကုိ
ႏႈတ္ခမ္းစူကဲ့ရဲ့လုိ႔
ဝမ္းစာခ်ဳိ႕ အက္စ္အီးကလဲ
စိတ္ထဲႀကိတ္ၿပီး
“ႀကီးပြားမဲ့ေကာင္မဟုတ္..” ဆုိပဲ
အဲ….. ေနာက္
အၿငိဳးႀကီးမုိးတိမ္ေတြ
ေလ႐ုိင္းသရဲစီး
ငါ့အလင္းသီးကုိဝါးၿမိဳကုိက္စား
အား….. ………
ဂစ္တာအုိ အသံဝင္
စာအုပ္စင္မုိးမိ
လက္ေခ်ာင္းေလးေတြခ်ိခဲ့။

ညီေလးေရ….
ေမေမ့ကုိ
“အေမသီခ်င္း” ေတြဖြင့္ျပေပးပါကြာ
ငါေတာ့ေလ…
ေမေမေရ… … လုိ႔ ေယာင္ရမ္းခဲ့
ေခါင္းအုံးမဲ့ညေတြ
ဆႏၵဌက္ရဲ့ ေတာင္ပံခတ္သံေတြ
ညီမေလးေတြရဲ့
ေသာကမ်က္ရည္ေတြ
ေနျခည္ေထြးပက္ေစခ်င္ပ။

ညီေလးေရ….
မဲျပာပုဆုိးညေနမွာ
ကိန္းေသအလ်င္နဲ့
မ်က္မွန္စိမ္းတပ္တိမ္ေတြ
အတၱခရီးဆက္ေနရဲ့….. ….
႐ုိးထဲေရထဲ
သင္းကြဲဗ်ဳိင္းေတြ
လည္ပင္း႐ွည္ေနၾကေလရဲ့
မာယာ႐ွင္ညမ်က္ခုံးမွာ
ၾကယ္တာရာေတြ
ဒီေရေစာင့္ေနရဲ့။

ညီေလးေရ…..
နာရီရဲ့ ရင္ခုန္ျခင္း
သံ, သံခ်င္းထိသံဟာ
ငါတုိ႔ေ႐ႊအိပ္မက္ခရီး
ပုိနီးလာေစေပါ့
ပလပ္စတစ္ေညွာ္သင့္ အဆုတ္တြက္ေတာ့
မုိးေငြ႔သက္ မုတ္သုန္ေလ
တေလွႀကီး႐ႈိက္ရဦးမယ္ေလ။

ညီေလးေရ….
မင္းရဲ့ ေျခေထာက္မ်ား
ကံစမ္းမဲ ဝကၤဘာၾကား
မကစားမိေစနဲ႔ကြာ
ကမာၻေျမကုိေျခဆန္႔မယ့္
မင္းရဲ့တာတြက္, သြက္ဖုိ႔
ႄကြက္သားေတြသန္မာပေစ
ကုိယ္ခံစြမ္းအားေကာင္းပေစ
ကမာၻေျမကုိခ်စ္တတ္ပေစေပါ့။

ညီေလးေရ…..
ေနာက္ဆုံးေတာ့
အစာမေၾက ဒုိင္ယာရီေဟာင္း
ျမင္းေစာင္းထဲထားလုိက္စမ္း
မုိးဦးပန္းပ်ဳိမ်ားက
ဆႏၵမုိးႀကိဳး
ဇုိးဇတ္, ျဖတ္ကနဲ
ထုိးခြဲလုိက္တဲ့ခါ
ေဒါင္းဖန္ဝါေရာင္စဥ္ကုိ
တကုိယ္စာလက္ဝါးႀကီးအုပ္
အလင္းစားတိမ္႐ုိင္း
အၿပိဳင္းၿပိဳင္းၿပိဳက်
မုိးစဲရင္လွေတာ့မယ္။ ။


လင္းေႏြးအိမ္
(၁၉၉၅)

(ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာကဗ်ာတပုဒ္ျဖစ္လုိ႔ ကဗ်ာဆရာ့ထံ ခြင့္ေတာင္း၍ေဖၚျပလုိက္ပါတယ္)